Een kijkje in het Schrijflab - Het begin van het verhaal ‘De lachende klarinet.’

Waar ben je mee bezig?

In mijn zoveelste speurtocht naar onvolkomenheden in mijn verhalenbundel ‘Gezichten in het Struikgewas’ was ik gearriveerd bij ‘De Lachende Klarinet.’

Voor een deel is ‘De lachende klarinet’ voortgekomen uit verworpen fragmenten, afkomstig van mijn roman ‘De IJskoning.’

Een van die fragmenten luidde:

‘Ze kwakte blikjes tonijn op het aanrecht en draaide zich met heel haar lichaam naar mij toe.’

Deze zin vormde het begin van ‘De lachende klarinet.’ In zoverre dat er aan de allereerste versie een heel pak uitleg aan vooraf ging. Dat pak heb ik in de tweede versie geschrapt en verderop in de tekst verspreid verwerkt. Zonder uitleg, in scenes gezet. Zoals het hoort.

Het begin van ‘De lachende klarinet’ heeft nog wel meer wijzigingen ondergaan. Hieronder licht ik drie fases uit de weg naar het voor mij hoogst bereikbare:

Eerste versie (16 Februari- 10 maart 2014)

(….)

 Mijn kat miauwde aan haar voeten. Ze kwakte vanuit haar boodschappentas blikjes tonijn en een hoop groente op het aanrecht en draaide zich met heel haar lichaam naar mij om. Ik had haar alleen maar gevraagd wat ze ging koken. Ze zei: ‘Waarom laat jij mij altijd voor het eten opdraaien?’

‘Jij kookt toch zo graag?’

 'Soms is het me te veel, Fréderique. Vooral na een drukke dag.’

Tweede versie (29 april-18 juni 2014)

Ze kwakte vanuit haar boodschappentas blikjes tonijn en een hoop groente op het aanrecht en draaide zich met heel haar lichaam naar mij om. Ik had haar alleen maar gevraagd wat ze ging koken. Ze zei: ‘Waarom laat jij mij altijd voor het eten opdraaien?’

‘Jij kookt toch zo graag?’

Ik hoorde mijn kat van de trap komen snellen. Met rechtopstaande staart die eindigde in een vraagteken kwam hij miauwend naar haar toe.

Selena vouwde haar armen over elkaar. ‘Soms is het me te veel, Fréderique. Vooral na een drukke dag.’

Vierde versie (25 januari 2015 - …)

Ze kwakte vanuit haar boodschappentas blikjes tonijn en een hoop groente op het aanrecht en draaide zich met heel haar lichaam naar mij om. Ik had haar alleen maar gevraagd wat ze ging koken. Ze zei: ‘Waarom moet altijd ik voor het eten zorgen?’

‘Jij kookt toch zo graag?’

Ik hoorde mijn kat van de trap komen snellen. Miauwend schoot hij langs mijn benen en op Selena af. Met rechtopstaande staart die eindigde in een vraagteken.

Selena vouwde haar armen over elkaar. ‘Soms is het me te veel, Fréderique. Vooral na een drukke dag.’

Opdracht

Aan u te oordelen of de wijzigingen ook verbeteringen zijn.