Streven naar perfectie
Wanneer ben je klaar met het herschrijven van een roman?
Je kunt er eindeloos mee doorgaan. Tot elke zin, komma en punt zijn onuitwisbare
functie gekregen heeft. Tot er geen woord te veel meer in staat. Je loopt dan
wel het risico dat je gaandeweg niet meer weet wat goed of slecht is. Of nog erger:
dat je aan het eind van de rit je roman zielloos en bloedeloos hebt gemaakt,
hebt gedood.
Taal moet leven.
De perfecte roman
Wanneer is het werkelijk genoeg geweest? Wanneer
zou je kunnen besluiten: Klaar, dit is de versie waarmee ik naar buiten treden zal? Ikzelf vind het nogal moeilijk om tot dit besluit te komen. Ik heb de
neiging om eindeloos door te blijven schaven, want het kan altijd beter. Maar
de perfecte roman is niet te schrijven. Als de perfecte roman te schrijven zou
zijn, was iedere schrijver allang met schrijven gestopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten